Medium rare

Een nieuw land, nieuwe verhalen en dus tijd om jullie opnieuw lastig te vallen. Mijn plan A was om in Sydney te studeren, maar een plan A is geen plan A zonder plan B. Plan B was reizen en ik ben op het punt aangekomen in mijn reis dat ik in de stad ben waar ik dus eigenlijk wou studeren.


Cultuurschok

Ongeveer drie maanden geleden zat ik in de tuin met mijn Lonely Planet. Het zweet brak me uit, ook omdat het toen een beetje mooi weer was, maar vooral door de gedachte dat ik een reis naar Azie had geboekt. WAAROM? Voor m'n gevoel was het way out of my comfort zone. Zal ik het overleven? Waarom ga ik niet gewoon direct naar Australie? Nu zit ik op een bankje in Darling Harbour in Sydney en kan ik alleen maar denken 'wanneer kan ik weer terug naar Azie'? De aankomst in Sydney was een omgekeerde cultuurschok. Het was net alsof ik terug was in Europa? Mijn eerste hostel in Sydney was een soort van fabriek, met meer dan 300 bedden en hondermiljoenmiljard regels over tot hoelaat je in de keuken mocht zijn, dat je niet mocht drinken in je kamer, dat je niet meer na 01.00 uur de club in kan en dat je altijd je paspoort bij je moet hebben. Nog eens wat anders dan midden in de nacht bij iemand achterop de scooter zitten zonder helm met een biertje in je hand.


Crash

Na een paar dagen Sydney had ik een Plan Of Action gemaakt. Eerst ben ik met twee meiden en een soort van mini busje naar Byron Bay gereden, 12 uur ten Noorden van Sydney. Behalve dat dit busje was gemaakt voor twee mensen om in te slapen en niet voor drie verliep alles soepel. Totdat in de MIDDLE OF NOWHERE (denk landweggetje, slangen, kangoeroe's, uitgedroogde weilanden) iemand op ons lieve kleine mini busje in reed. Een klein uur later werden we weggesleept en moesten we overnachten in een motel in een dorpje dat niet eens bestaat op de kaart. Met ons ging alles prima, maar met de auto was van alles en nog wat mis. Uiteindelijk ben ik verder met de trein naar Byron Bay gegaan, eind goed al goed.


Surfcamp

Eenmaal terug in Sydney (voor mij Shitney.. ik vind het gewoon niet echt een fantastische stad..op de stranden na) ben ik op de bus gestapt voor een surfcamp, dit maal op twee uur rijden ten Zuiden van Sydney in Seven Mile Beach. De eerste twee dagen waren stormachtig, wat het surfen niet per se tot een feestje maakte, maar de laatste drie dagen waren fantastisch. Ik ben geen pro, maar ik kan prima zelf een middagje surfen op een niet al te woeste zee. Yeah Buddy!


Down the East Coast

Begin November heb ik een vlucht geboekt van Sydney naar Cairns. Ik had ondertussen wel de meeste dingen gezien en gedaan in Sydney (Coogee Beach, Manly, Watsons Bay en de Blue Mountains (waar ik bijna een slang heb vermoord maar dat terzijde) maakten Shitney voor mij een beetje minder shittie) en dus was het tijd voor mij om aan de East Coast te beginnen.

Ik heb eerst een week doorgebracht in Cairns. Het is geen grote stad, maar er is ontzettend veel te doen. Als eerste ben ik een dag naar het Great Barrier Reef geweest om te snorkelen. Ontzettend gaaf!!! Alsof je in een aquarium zwemt. En mijn wens is uitgekomen, ik was nog geen half uur in het water toen er een schildpad onder me door zwom! Hallo Meneer Schildpad!

De rest van mijn East Coast avonturen deel ik graag de volgende keer, behalve een schilpad heb ik nog veel meer in Cairns gezien en gedaan en ondertussen ben ik ook al op de whitsundays geweest :). Ik houd graag de spanning erin :D.

Hasta la vista! En heel veel plezier met Sinterklaas!!!

Veel liefs!